[ad_1]
NieuwsReports & Analyses Het verhaal van de eerste menselijke migraties gaat heel ver terug: men gelooft dat de allereerste ongeveer 2 miljoen jaar geleden plaatsvond met de vroege uitbreidingen uit Afrika door Homo Erectus. En de migraties zijn sindsdien niet meer gestopt. Snel vooruitspoelend naar de 21e eeuw in Europa, heeft de EU al haar burgers sinds 2004 bewegingsvrijheid verleend in alle lidstaten. Vanaf dat moment werd de term immigrant in de EU alleen gebruikt om te verwijzen naar niet-EU-burgers. Met andere woorden, EU-burgers die naar een ander EU-land verhuizen, worden niet meer als immigranten beschouwd. Over het algemeen vinden migraties plaats vanwege sociale, economische, politieke en omgevingsfactoren. Volgens de Pew Research Center-enquête uit 2018 van 18 landen die de helft van de migranten in de wereld opvangen (Canada, Australië, VK, Zweden, Japan, VS, Duitsland, Mexico, Spanje, Frankrijk, Nederland, Zuid-Afrika, Israël, Polen, Rusland, Italië, Griekenland en Hongarije), zegt de meerderheid van de mensen daar dat immigranten een extra kracht voor hun land zijn in plaats van een last (het totale mediane percentage is 58% i voorstander van kracht). Hoewel immigranten bijdragen aan de tekorten op de arbeidsmarkt, hebben ze geen invloed op het demografische fenomeen van de vergrijzing van de bevolking, dat wijdverspreid is in de EU, ook al zijn de immigranten in de EU-lidstaten veel jonger dan de totale bevolking die al in hun land van herkomst woont. bestemming. De mediane leeftijd van de EU-bevolking voor 2019 was 43,9 jaar, terwijl deze voor immigranten 29,2 jaar was. Volgens Eurostat kwamen er in 2019 ongeveer 2,7 miljoen immigranten uit niet-EU-landen naar de EU. Verder emigreerden in hetzelfde jaar 1,2 miljoen mensen vanuit de EU naar een land buiten de EU. 1,4 miljoen mensen die voorheen in de ene EU-lidstaat woonden, migreerden naar een andere (2019). Op nationaal niveau werd het grootste aantal immigranten voor 2019 gemeld in Duitsland (in totaal ongeveer 886.300 mensen). Duitsland wordt gevolgd door Spanje (750.500), Frankrijk (385.600) en Italië (332.800). Het is interessant dat alle drie de landen ook het hoogste aantal emigranten voor hetzelfde jaar rapporteerden: Duitsland (576.3000), Frankrijk (299.100) en Spanje (296.200). In absolute termen werden de grootste aantallen niet-onderdanen die op 1 januari 2020 in de EU-lidstaten woonden, gevonden in Duitsland (10,4 miljoen mensen), Spanje (5,2 miljoen mensen), Frankrijk (5,1 miljoen mensen) en Italië (5,0 miljoen mensen). mensen), zegt Eurostat. Dit betekent ook dat niet-onderdanen in de vier genoemde landen samen 71 % vertegenwoordigen van het totale aantal niet-onderdanen dat in alle EU-lidstaten woont. In 2019 heeft Eurostat in de hele EU een enquête gehouden om te onderzoeken welke steden het grootste aandeel buitenlanders in de bevolking hebben. Wanneer rekening wordt gehouden met grote steden (meer dan 500.000 inwoners), wordt de top 5-classificatie op grote schaal gedomineerd door slechts één land: maar liefst vier van de vijf EU-steden met de meeste buitenlanders bevinden zich in Duitsland. In 2014 woonden er ongeveer 16,3 miljoen mensen met een immigrantenachtergrond in Duitsland. Simpel gezegd, elke vijfde persoon in Duitsland is een immigrant. Over het algemeen is Duitsland een topkeuze vanwege een breed scala aan banen en geweldige salarissen, maar ook relatief lage criminaliteitscijfers, schone omgeving, uitstekend openbaar vervoer en vele culturele en recreatieve attracties. De Duitse stad met de meeste immigranten is Frankfurt. Met 100.600 EU-buitenlanders en 120.000 niet-EU-buitenlanders heeft Frankfurt een aandeel van 29% buitenlanders in de bevolking (1.215.289 mensen) voor 2019. Het is het grootste financiële centrum van continentaal Europa en heeft een bevolking van ongeveer 2,5 miljoen in de stad en omliggende stedelijke gebieden. Oppervlakte. Er is veel vraag naar softwareontwikkelaars, programmeurs, architecten, IT-consultants, verpleegkundigen, leraren, enz. München staat op de derde plaats met een aandeel van 26% buitenlanders in de bevolking van 1.471.508 mensen. Naast een grote vraag naar arbeiders in de bouw en horeca, is München de thuisbasis van vele wereldwijd bekende bedrijven, zoals Allianz, BMW en Siemens en hun behoefte aan internationaal talent blijft groeien. De vierde plaats is gereserveerd voor Stuttgart, met een aandeel van 25% buitenlanders in 2019. In de op vijf na grootste stad van Duitsland staan de hoofdkantoren van Mercedes-Benz, Daimler en Robert Bosch, om er maar een paar te noemen. Vol groen en met een ijzersterke economie is de werkloosheid in de stad slechts enkele procenten. Een andere Duitse stad die in de top 5 van EU-steden staat met een hoog aandeel buitenlanders in de bevolking (23%) is Neurenberg. Een veilige stad met geweldige onderwijsinstellingen en politieke stabiliteit, Neurenberg biedt ook betaalbare kosten van levensonderhoud (in vergelijking met andere Duitse steden op deze lijst). De nummer één stad met het hoogste aandeel buitenlanders in de EU is Brussel. Brussel, het administratieve centrum van de Europese Unie en de stad die wordt beschouwd als de facto hoofdstad van de EU, herbergt een groot aantal belangrijke EU-instellingen in de Europese wijk. Het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Europese Raad en andere hebben tienduizenden mensen uit de hele Unie in dienst. Het aandeel buitenlanders in de Brusselse bevolking bedroeg in 2019 35%, met in totaal 277.731 EU-buitenlanders en 150.829 niet-EU-buitenlanders. Brussel herbergt ook een groot aantal politieke media en meer dan 10.000 geregistreerde lobbyisten. Bovendien hebben multinationals als General Electric, IBM, Toyota, Microsoft, Pfizer regionale/Europese kantoren in Brussel opgezet en zijn er altijd vraag naar arbeidskrachten. De andere vijf steden die de Top 10-lijst hebben gehaald, zijn Riga (22%), Antwerpen (21%), Düsseldorf (20%), Barcelona (20%) en Keulen (19%).
Door de COVID-19-pandemie is de menselijke mobiliteit de afgelopen jaren sterk verstoord door het sluiten van de landsgrenzen. Volgens de VN suggereren de voorlopige schattingen dat de pandemie de groei van het aantal internationale migranten medio 2020 met ongeveer twee miljoen heeft vertraagd, 27% minder dan de groei die sinds medio 2019 wordt verwacht. Helaas, vanwege de Russische agressie tegen Oekraïne die op 24 februari 2022 begon, is Europa nu getuige van de snelst groeiende vluchtelingencrisis in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. (foto credit: pch. vector/Freepik)
[ad_2]
