[ad_1]
Duitse voetbalclub gevestigd in Frankfurt VoetbalclubEintracht Frankfurt
Volledige naam Eintracht Frankfurt e. V.Bijnaam(en)SGE (Sportgemeinde Eintracht)Die Adler (The Eagles)Launische Diva (Moody Diva)Schlappekicker (Slipper Kickers)Die Diva vom Main (The Diva From the Main)Opgericht8 maart 1899; 123 jaar geleden ( 1899/03/08 )GroundDeutsche Bank ParkCapaciteit51.500PresidentPeter FischerBestuursledenMarkus Krösche (plc)
Oliver Frankenbach (plc)
Axel Hellmann (plc)
Philipp Reschke (plc)CoachOliver GlasnerLeagueBundesliga2021–22Bundesliga, 11th of 18WebsiteClub website
Dit seizoen
Eintracht Frankfurt e.V (Duitse uitspraak: [ˈaɪntʁaxt ˈfʁaŋkfʊʁt] (
luister)) is een professionele sportclub gevestigd in Frankfurt, Hessen, Duitsland. Het is vooral bekend om zijn voetbalclub, die werd opgericht op 8 maart 1899. Het team speelt momenteel in de Bundesliga, het hoogste niveau van het Duitse voetbalcompetitiesysteem. Eintracht heeft één keer het Duitse kampioenschap gewonnen, vijf keer de DFB-Pokal, twee keer de UEFA Europa League en één keer als tweede geëindigd in de Europa Cup. Het team was bij de oprichting een van de oprichters van de Bundesliga[1] en heeft in totaal 54 seizoenen in de hoogste divisie doorgebracht, waarmee ze de zevende langst deelnemende club in het hoogste niveau van de competitie zijn. De eerste wedstrijden van de club van 1899 tot 1906 werden gespeeld op het voormalige Hundswiese-veld, waarvan de huidige locatie in de buurt van Hessischer Rundfunk zou zijn. Naar aanleiding van nieuwe regels dat velden moesten worden omgeven door een hek ten behoeve van officiële wedstrijden, legde het team in 1906 een nieuw veld aan bij de Eschersheimer Landstraße genaamd Victoriaplatz, waarvoor ze in 1908 tribunes kochten voor een prijs van 350 mark. Vanaf 1912 het team verhuisde naar een nieuw terrein aan de Roseggerstraße in Dornbusch met meer faciliteiten, voordat het in 1920 verhuisde naar het voormalige Riederwaldstadion na de fusie van Frankfurter FV en Frankfurter Turngemeinde von 1861.[2] Sinds 1925 is hun stadion het Waldstadion, dat tegenwoordig om sponsorredenen Deutsche Bank Park heet.[3]
Eintracht Frankfurt heeft enig succes gehad in de Bundesliga, met meer dan driekwart van hun wedstrijden gewonnen of gelijk gespeeld en het grootste deel van hun seizoenen geëindigd in de bovenste helft van de tafel,[4] maar ook met het hoogste aantal verliezen in de competitie (657).[5] Met een gemiddelde opkomst van 47.942 sinds 2013[6] het team heeft ook een van de hoogste bezoekersaantallen ter wereld en de achtste hoogste van de 36 Bundesliga- en 2. Bundesliga-teams. De speler met het hoogste aantal optredens (602) in de Bundesliga, Charly Körbel,[7] bracht zijn hele senior carrière door als verdediger voor Eintracht Frankfurt. De belangrijkste rivaal van de club is de lokale club Kickers Offenbach, hoewel de twee, omdat ze het grootste deel van hun geschiedenis in verschillende divisies hebben doorgebracht, in de afgelopen 40 jaar slechts twee competitieduels hebben gespeeld.[8]
Geschiedenis[edit]
Oorsprong van de club[edit]
Het eerste team van Frankfurter Fußball-Club Victoria in 1899 De oorsprong van de club gaat terug naar een paar voetbalclubs opgericht in 1899: Frankfurter Fußball-Club Viktoria von 1899 – beschouwd als het oorspronkelijke team in de geschiedenis van de club – en Frankfurter Fußball- Club Kickers von 1899. Beide clubs waren stichtende leden van de nieuwe Nordkreis-Liga in 1909. Deze twee teams fuseerden in mei 1911 tot de Frankfurter Fußball Verein (Kickers-Viktoria), een onmiddellijk succes en behaalden drie landstitels van 1912 tot 1914 in de Nordkreis-Liga en kwalificatie voor het Zuid-Duitse kampioenschap in elk van die seizoenen. Op zijn beurt sloot Frankfurter FV zich aan bij de gymnastiekclub Frankfurter Turngemeinde von 1861 om in 1920 TuS Eintracht Frankfurt von 1861 te vormen. Het Duitse woord Eintracht betekent ‘harmonie’ of ‘eendracht’, en dus is Eintracht het equivalent van United in het Engels in de namen van sportteams.[9]
Pre-Bundesliga geschiedenis[edit]
Oberliga Süd-wedstrijd in 1946: Karlsruher FV v Eintracht Frankfurt Destijds werd de sport in Duitsland gedomineerd door nationalistische gymnastiekorganisaties, en onder druk van het bestuursorgaan van die sport gingen de gymnasten en voetballers in 1927 weer hun eigen weg, toen Turngemeinde Eintracht Frankfurt von 1861 en Sportgemeinde Eintracht Frankfurt (FFV) von 1899.
Historisch overzicht van de prestaties van de Eintracht Frankfurt-competitie Tot eind jaren twintig en tot in de jaren dertig won Eintracht een handvol lokale en regionale kampioenschappen, eerst in de Kreisliga Nordmain, daarna in de Bezirksliga Main en de Bezirksliga Main-Hessen. Na te zijn uitgeschakeld in de play-offs op nationaal niveau na verliezen in de kwartfinales in 1930 en 1931, wonnen ze hun weg naar de finale in 1932, waar ze met 2-0 werden verslagen door Bayern München, die hun allereerste Duitse kampioenschap claimden. In 1933 werd het Duitse voetbal gereorganiseerd in zestien Gauligen onder het Derde Rijk en de club speelde eerste divisie voetbal in de Gauliga Südwest, eindigde consequent in de bovenste helft van de tafel en won hun divisie in 1938. Eintracht ging verder waar ze vertrokken na de Tweede Wereldoorlog, speelde als een solide ploeg in de eerste divisie Oberliga Süd en veroverde divisietitels in 1953 en 1959. Hun grootste succes kwam op de hielen van die tweede divisietitel toen ze doorgingen naar een 5-3 overwinning op lokale rivalen Kickers Offenbach om de Duitse nationale titel van 1959 te pakken en onmiddellijk gevolgd door een uitstekende run in de Europa Cup van 1960. Eintracht verloor met 7-3 van Real Madrid in een finale die algemeen werd beschouwd als een van de beste voetbalwedstrijden ooit gespeeld.[10] waaronder een hattrick van Alfredo Di Stéfano en vier doelpunten van Ferenc Puskás.
Stichtend lid van de Bundesliga[edit]
De ploeg bleef goed voetbal spelen en verdiende een plaats als een van de oorspronkelijke 16 teams die waren geselecteerd om te spelen in de Bundesliga, de nieuwe professionele voetbalcompetitie van Duitsland, opgericht in 1963. Eintracht speelde 33 seizoenen Bundesliga-voetbal en eindigde in de bovenste helft van de competitie. de tafel voor de meesten van hen. Hun beste prestaties in de Bundesliga waren vijf derde plaatsen: ze eindigden slechts twee punten achter kampioen VfB Stuttgart in 1991-1992. Het team ontkwam ook verschillende keren ternauwernood aan degradatie. In 1984 versloegen ze MSV Duisburg met 6-1 in totaal, en in 1989 versloegen ze 1. FC Saarbrücken met 4-1 in totaal, in play-offs van twee wedstrijden. Eintracht gleed uiteindelijk uit en degradeerde naar de 2. Bundesliga voor het seizoen 1996-1997. Op het moment dat ze naast 1. FC Kaiserslautern werden neergezonden, waren deze teams twee van de slechts vier ploegen die sinds het eerste seizoen van de competitie in de Bundesliga zaten. Het leek erop dat ze in 1998-1999 weer uitgeschakeld zouden zijn, maar ze kwamen erdoorheen door titelverdediger Kaiserslautern met 5-1 te verslaan, terwijl 1. FC Nürnberg onverwacht thuis verloor om Eintracht de pauze te geven die ze nodig hadden om overeind te blijven. Het volgende jaar, in een andere strijd om degradatie te voorkomen, kreeg de club een “boete” van twee punten van de Duitse voetbalbond (DFB) voor financiële wandaden, maar kwam erdoor met een overwinning door een laat doelpunt op SSV Ulm op de laatste dag van de wedstrijd. seizoen. De club werd in 2004 opnieuw geplaagd door financiële problemen voordat ze opnieuw degradeerde. Tussen 1997 en 2005 stuiterde Eintracht regelmatig tussen de twee hoogste divisies. Het seizoen 2010–11 eindigde met de vierde degradatie van de club in de Bundesliga. Na een nieuw record voor de meeste punten in de eerste seizoenshelft te hebben gevestigd, worstelde de club na de winterstop en speelde zeven wedstrijden zonder een doelpunt te scoren. Ondanks het winnen van de volgende wedstrijd, ontsloeg Frankfurt coach Michael Skibbe en verving hem door Christoph Daum.[11] De wisseling van coaches deed weinig om het fortuin van Eintracht te verbeteren. Frankfurt behaalde slechts drie gelijke spelen uit de laatste zeven wedstrijden van het seizoen en degradeerde op de 34e speeldag.[12]
Een jaar later versloeg Eintracht Alemannia Aachen met 3-0 op de 32e speeldag van het seizoen 2011-2012, waarmee hij promoveerde naar de Bundesliga.[13]
In 2018–19 had Eintracht de 21e hoogste opkomst in Europa, vóór prominente clubs als Olympique Lyonnais, Paris Saint-Germain en Valencia CF.
Succes buiten de Bundesliga[edit]
Eintracht Frankfurt voor de Europa League-wedstrijd bij FC Salzburg op 28 februari 2020. De club heeft succes gehad in de competitie buiten de Bundesliga. Eintracht verloor de Europa Cup-finale van Real Madrid op 18 mei 1960 in Hampden Park met 7-3 voor 127.621 toeschouwers. In de wedstrijd scoorde Alfredo Di Stéfano er drie en Ferenc Puskás scoorde de andere vier in de overwinning van Madrid. In 1967 won Eintracht de Intertoto Cup na het verslaan van Inter Bratislava in de finale. Eintracht won de DFB-Pokal in 1974, 1975, 1981, 1988 en in 2018, en nam de UEFA Cup over van een ander Duits team, Borussia Mönchengladbach, in 1980. Ook was Eintracht de verliezende finalisten in de DFB-Pokal 2005-2006. Hun tegenstanders in de finale, de Bundesliga-kampioen Bayern München van dat jaar, kwalificeerden zich eerder voor deelname aan de Champions League. Als gevolg hiervan ontving Eintracht de winnaarsplaats van de DFB-Pokal in de UEFA Cup, waar ze doorgingen naar de groepsfase. In de DFB-Pokal van 2017 werden ze in de finale verslagen door Borussia Dortmund en haalden ze het jaar daarop opnieuw de finale, die ze met 3-1 wonnen van Bayern München. In de UEFA Europa League 2018/19 bereikte Eintracht de halve finale van de competitie en verloor alleen na strafschoppen van de uiteindelijke kampioen, Chelsea.[14]
In 2022 versloeg Eintracht Frankfurt Rangers met 5-4 na strafschoppen na een 1-1 gelijkspel in de verlenging in de UEFA Europa League-finale van 2022.[15]
Kleuren, logo en bijnamen[edit]
Het logo van Eintracht is gebaseerd op het stadswapen. Het clublogo is afgeleid van het wapen van de stad Frankfurt, dat zelf een verwijzing is naar de eenkoppige keizerarend uit de 13e eeuw.[16]
Het logo is in de loop van de tijd langzaam geëvolueerd en vertoonde weinig significante veranderingen tot 1980, toen een gestileerde adelaar in zwart en wit werd gekozen om het team te vertegenwoordigen.[17] In het honderdjarig bestaan van Eintracht in 1999 besloot de club een meer traditioneel adelaarslogo opnieuw te gebruiken. Sinds 2005 heeft Eintracht een levende mascotte, een steenarend genaamd Attila uit de nabijgelegen dierentuin van Hanau.[18] die momenteel bij meer dan 200 verschillende spellen aanwezig is geweest.[19]
Centennial-tenue in 1999–2000 De officiële clubkleuren rood, zwart en wit vinden hun oorsprong in de kleuren van de oprichtende clubs Frankfurter FC Viktoria en Frankfurter FC Kickers, die respectievelijk rood en wit en zwart en wit droegen. Rood en wit zijn de kleuren van het stadswapen en zwart en wit de kleuren van Pruisen.[20] Toen de clubs fuseerden, besloten de officials om de kleuren van beide partijen over te nemen. Aangezien lokale rivaal Kickers Offenbach de kleuren rood en wit draagt, vermijdt Eintracht het spelen in zo’n tenue en speelt hij liever in zwart en rood of in zwart en wit.
Adler van Eintracht door de jaren heen: het logo van Frankfurter FV 1911, de rode adelaar van TuS Eintracht Frankfurt 1920, Sportgemeinde Eintracht Frankfurt 1967 en het overwegend zwarte logo dat ca. 1980–1999 voordat het huidige meer traditionele logo werd aangenomen. De club heeft de bijnaam “Die Adler” (“The Eagles”), die is afgeleid van hun logo. Een bijnaam die nog steeds populair is onder supporters is SGE, ontleend aan de oude officiële naam van de club Shavenggemeenschap Eintracht (Frankfurt), wat zich ruwweg in het Engels vertaalt als “Sports Community Harmony.” De bijnaam Launische Diva (“Moody Diva”) werd het vaakst gehoord in het begin van de jaren negentig, toen de club comfortabel topteams zou verslaan om vervolgens verrassend te verliezen van kleinere clubs.[21][22][23]
De bijnaam Schlappekicker (“Slipper Kickers”) bestaat al sinds de jaren 1920, toen J. & CA Schneider, een lokale fabrikant van schoenen en vooral pantoffels (Schlappe genoemd in het regionale Hessische dialect) een belangrijke financier van de club was en hielp stuwen het naar nationale relevantie.[24]
Sinds juni 2021 bestaat de raad van bestuur uit Axel Hellmann (hoofd marketing en fanrelaties), Markus Krösche (hoofd sport) en Oliver Frankenbach (hoofd financiën).[25]
onderscheidingen[edit]
Nationaal[edit]
Continentaal[edit]
Regionaal[edit]
Zuid-Duits kampioenschap[27]
Kampioenen: 1929-1930, 1931-1932
Runners-up: 1912–13+, 1913–14+, 1927–28, 1930–31
Oberliga Zuid
North Circle League
Kampioenen: 1911–12+, 1912–13+, 1913–14+
Hoofdklasse Noord-Main
Kampioenen: 1919–20+, 1920–21
Runners-up: 1921–22
Districtscompetitie Main-Hessen:
Kampioenen: 1927–28, 1928–29, 1929–30, 1930–31, 1931–32
Runners-up: 1932-1933
Gauliga Südwest/Mainhessen:
Hesse Cup (Niveaus 3-7):
winnaars: 1946, 1969*
Runners-up: 1949
Hessen Kampioenschap (Niveau 3 & 4):
Kampioenen: 1970*, 2002*
Runners-up: 1978*, 1983*, 1995* + Als Frankfurter FV
* Bereikt door het reserveteam
Liga resultaten[edit]
Recente seizoenen[edit]
Altijd[edit]
Groente staat voor het hoogste voetbalniveau in Duitsland; geel de tweede hoogste.
Spelers[edit]
Huidige ploeg[edit]
Per 11 september 2022[28]
Opmerking: Vlaggen geven het nationale team aan zoals gedefinieerd in de FIFA-geschiktheidsregels. Spelers mogen meer dan één niet-FIFA-nationaliteit hebben.
Spelers uitgeleend[edit]
Opmerking: Vlaggen geven het nationale team aan zoals gedefinieerd in de FIFA-geschiktheidsregels. Spelers mogen meer dan één niet-FIFA-nationaliteit hebben.
Kit geschiedenis[edit]
Actueel sportmerk: Nike
Thuis kit: Zwart shirt met horizontale rode lijnen, zwarte broek en zwarte sokken
Uittenue: Wit overhemd met details op rood, witte korte broek en witte sokken
3e pakket: Geel of rood shirt, gele of rode korte broek en gele of rode sokken
[edit]
huidige clubpersoneel[edit]
Clubvoorzitters[edit]
Coaches[edit]
Paul Oßwald (rechts) leidde Eintracht Frankfurt naar het Duitse kampioenschap in 1959 en de Europa Cup-finale in 1960.
Opnames[edit]
Charly Körbel heeft de meeste optredens in de geschiedenis van Eintracht Frankfurt en de Bundesliga : 0-7 v Karlsruher SC, 19 september 1964 Uitverlies, Bundesliga: 0-7 v 1. FC Köln, 29 oktober 1983 Hoogste thuisbezoek: 81.000 v FK Pirmasens, 23 mei 1959 Hoogste uitbezoek: 127.621 v Real Madrid, Hampden Park, Glasgow, 18 mei 1960 Hoogste gemiddelde opkomst, seizoen: 49.176, 2016–17 Meeste optredens, alle competities in totaal: 720, Charly Körbel (1972–1991) Meeste optredens, Bundesliga: 602, Charly Körbel (1972–1991) De meeste doelpunten gescoord, alle competities totaal: 225, Karl Ehmer (1927–1938) Meeste doelpunten, Bundesliga: 160, Bernd Hölzenbein (1967–1981) Meeste doelpunten, seizoen, Bundesliga: 28, André Silva, 2020–21 Richard Kress, ( geboren op 6 maart 1925) is de oudste Bundesliga-rookie en debuteerde op 38 jaar en 171 dagen op de openingsdag van de competitiewedstrijd op 24 augustus 1963. Hij scoorde zijn eerste Bundesliga-doelpunt toen hij 38 jaar en 248 dagen oud was. Eintracht hield het record voor de meeste opeenvolgende uitwedstrijden zonder overwinning (32) van 20 augustus 1985 tot 25 augustus 1987.
Stadion[edit]
Het terrein werd in 1925 ingehuldigd als Waldstadion (“Forest Stadium”) met de finale van het Duitse kampioenschap tussen FSV Frankfurt vs. 1. FC Nürnberg. De faciliteit is gerenoveerd voor de FIFA World Cup 2006 in Duitsland. Voor Bundesliga-wedstrijden is de maximale capaciteit 51.500, aangezien op de East Tribune naast het bezoekersterras enkele plaatsen vrij worden gehouden voor veiligheidsdoeleinden. Hoewel de media meestal naar de grond verwijzen met de officiële naam, Deutsche Bank Park, gebruiken trouwe Eintracht-fans meestal de oorspronkelijke naam, Waldstadion.
Reserve team[edit]
Eintracht Frankfurt U21 is het reserveteam van Eintracht Frankfurt. Het team speelde als U23 (Under 23) om het karakter van het team als schakel tussen de jeugdopleiding en het professionele team te benadrukken. Het clubbestuur besloot het team na het seizoen 2013-2014 te ontbinden terwijl het speelde in het reguliere competitiesysteem in het vierde niveau, de Regionalliga Süd. Op 14 februari 2022 diende Eintracht Frankfurt een aanvraag in om een reserveteam opnieuw toe te laten tot het 5e niveau Hessenliga voor het seizoen 2022-2023.[29]
Rivaliteit en vriendschappen[edit]
De belangrijkste rivaal van de club komt van de overkant van de rivier de Main, de kant Kickers Offenbach. De clubs speelden de Duitse kampioensfinale van 1959, die Eintracht won. Eintracht onderhoudt ook regionale rivaliteit met Darmstadt 98, bekend als de Hessen-derby, evenals met 1. FSV Mainz 05 en 1. FC Kaiserslautern in Rijnland-Palts.[30]
De oorspronkelijke rivaal van de club was stadsrivaal FSV Frankfurt uit Frankfurt. In de beginjaren van beide clubs was er een felle rivaliteit, maar na de Tweede Wereldoorlog bleek Eintracht de sterkere club te zijn en gingen de wegen uit elkaar en verslechterde de rivaliteit door gebrek aan contact. Tegenwoordig zijn de relaties met fans meestal vriendelijk.[31]
In het seizoen 2011–12 speelde Eintracht voor het eerst in bijna 50 jaar tegen FSV in een competitiewedstrijd. De laatste competitiewedstrijd tussen de twee was gespeeld op 27 januari 1962, toen in de Oberliga Süd. Voor de eerste van de twee wedstrijden, de thuiswedstrijd van FSV op 21 augustus 2011, werd besloten om naar het stadion van Eintracht te verhuizen, aangezien de Bornheimer Hang van FSV slechts plaats biedt aan minder dan 11.000 toeschouwers.[32] Eintracht won met 4-0. De tweede wedstrijd op 18 februari 2012 eindigde in een nieuwe overwinning voor Eintracht, een 6-1 nederlaag. Een vriendschap tussen twee Eintracht-fanclubs en supporters van de Engelse club Oldham Athletic duurt meer dan 30 jaar nadat fans van elke club elkaar ontmoetten op een internationaal voetbaltoernooi. Kleine delen van de steun van elke club zullen minstens één keer per seizoen een bezoek brengen aan het terrein van de ander.[33] Eintracht-supporters hebben ook een internationale vriendschap met supporters van de Italiaanse club Atalanta.[34][35]
Andere afdelingen binnen de club[edit]
Binnenbaan van de tennisafdeling van Eintracht in Seckbach De sportclub Eintracht Frankfurt e.V bestaat uit negentien secties:
Betty Heidler, de wereldkampioen kogelslingeren van 2007, maakte deel uit van het atletiekteam van Eintracht Frankfurt. Andere Eintracht-atleten zijn de Olympiërs van 2008 Andrea Bunjes, Ariane Friedrich, Kamghe Gaba en Kathrin Klaas. De rugbyafdeling van de club bereikte tweemaal de finale van het Duitse rugbykampioenschap, in 1940 en 1965.[36]
Binnen de voetbalsectie beheert de sportclub rechtstreeks alleen het jeugdsysteem en het reserveteam. De profvoetballers worden beheerd als een aparte naamloze vennootschap, Eintracht Frankfurt voetbalclubeen dochteronderneming van de moederclub.
Zie ook[edit]
Referenties[edit]
^ “De stichtende leden van de Bundesliga”. tafelvoetbal Opgehaald op 8 april 2020.
^ “120 jaar Eintracht Frankfurt: hoe het allemaal begon”. Eintracht Frankfurt. 8 maart 2019. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “Commerzbank-Arena wordt Deutsche Bank Park”. De stadionbusiness. 1 april 2020. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “Eintracht Frankfurt | Statistieken”. Bundesliga. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “De eeuwige tafel van de Bundesliga”. voetbal gegevens. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “50 voetbalclubs met de hoogste gemiddelde opkomst sinds 2013”. 90min. 1 mei 2019. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “Duitsland – Meeste wedstrijden ooit gespeeld in de Bundesliga” . Stichting Rec.Sport.Soccer Statistieken. 20 juni 2019. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “Een historische voetbalvijandschap”. Frankfurter Rundschau (in het Duits). 31 juli 2009. Ontvangen 31 juli 2009.
^ Harper Collins Duits woordenboek: Duits-Engels/Engels-Duits (Harpercollins, 1991; ISBN 0061002437), p. 203.
^ “De grote Europa Cup-finale van 1960 herdacht”. BBC. 19 mei 2010.
^ “Eintracht wendt zich tot Daum na ontslag van Skibbe” . Uefa. 22 maart 2011.
^ “Dortmund veroordeelt Eintracht tot op het bot” . Uefa. 14 mei 2011.
^ FR-Online, Eintracht Frankfurt is terug in de 1e klasse. Ontvangen 2 mei 2012
^ “Chelsea 1–1 Eintracht Frankfurt (2–2 agg, 4–3 pennen): halve finale Europa League – zoals het is gebeurd” . De beschermer. 9 mei 2019.
^ “Eintracht Frankfurt versloeg Rangers na strafschoppen om de Europa League te winnen” . Frankrijk24. 19 mei 2022.
^ “De Heraldische Raad van het Heilige Roomse Rijk”. Vereniging Heilige Roomse Rijk. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “Wapenschild”. Eintracht-archieven. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “Attila groet vanuit de videokubus”. SPIEGEL Sport. 26 juli 2005. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “Attila”. Eintracht Frankfurt. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “Rood – Zwart – Wit”. Eintracht Archief. Opgehaald op 8 april 2020.
^ “Die lauwe Diva vom Main”. FIFA. 9 mei 2012. Gearchiveerd van het origineel op 4 april 2019. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “Hoe Eintracht een humeurige diva werd”. SPIEGEL Sport. 17 februari 2013. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “De ‘Moody Diva’ is geschiedenis”. extra fooi. 28 februari 2019. Ontvangen op 8 april 2020.
^ “IS DAT JUIST? “Judebuwwe””. Frankfurter Rundschau. 9 mei 2005. Ontvangen op 30 januari 2021.
^ “Raad van bestuur”. Eintracht Frankfurt (in het Duits). 4 september 2021. Ontvangen 4 september 2021. ^ a b c d e f “Duitsland – Eintracht Frankfurt – Resultaten, programma’s, selectie, statistieken, foto’s, video’s en nieuws” . Voetbalweg. Groep uitvoeren. Ontvangen 28 februari 2017.
^ eintracht.de successen / records (http://www.eintracht.de/verein/historie/gewinne-rekorde/.
^ “Ploeg” [Player squad]. eintracht.de (in het Duits). Eintracht Frankfurt Football AG. Ontvangen 8 februari 2022.
^ Aanvraag voor nieuw reserveteam (in het Engels) eintracht.de, gepubliceerd: 14 februari 2022, geraadpleegd: 14 februari 2022
^ Duitsland, SPIEGEL ONLINE, Hamburg. “Hessenderby: de politie van Darmstadt heeft een beperkte zone ingesteld voor Eintracht-fans – SPIEGEL ONLINE – Sport” . De spiegel.
^ Duitsland, 11 vrienden. “Wanneer is een derby een derby?”. 11 vrienden.
^ De Frankfurt Derby elektrificeert (in het Duits) www.kicker.de, gepubliceerd: 21 augustus 2011. Ontvangen 21 augustus 2011
^ “Twee teams – één geest”. eintracht.de. 12 december 2012.
^ Zaal, Richard (7 januari 2014). “Atalanta: Serie A alternatieve clubgids” . De beschermer.
^ Prentice, David (23 november 2017). “Wie zijn de Duitse ‘voetbalhooligans’ die verband houden met het bloedbad op Concert Square?” Liverpool-echo. Opgehaald op 10 augustus 2021.
^ De Duitse herenkampioenen. Gearchiveerd 25 oktober 2007 op de Wayback Machine. DRV-website – Finale Duitse rugbyunie. Ontvangen 29 december 2008
Externe links[edit]
[ad_2]
